Het eerste gevoel is niet zo goed, ik loop de zondag op de groenloop in Aalst vreselijk slecht en geef
zelfs op in die wedstrijd. En ook al waren er veel bemoedigende woorden, ik kon er toch niks
positiefs van maken.
Tot dinsdagavond, dan heb ik de klik gemaakt. ik heb hier voor getraind, heel de winter doorgelopen, heel
de zomer ook en vanaf juni toch wel zoveel mogelijk mijn 4 trainingen/week afgewerkt.
Woensdag telefoneer ik dan met Wisken die mijn persoonlijke haas gaat zijn.
Alle onzekerheden zijn weg nu en ik vind het zelfs super dat een superamateur als ik een persoonlijke haas heeft;)
Dus ik geloof erin. Kristof en ik eten heel de week pasta, zoveel mogelijk een eitje, veel water drinken, geen alcohol,
geen suikers, rode bietensap en wat extra vitamientjes. Baat het niet, het schaadt ook niet.
Zaterdag voor de wedstrijd regent het ongelooflijk, maar zondag belooft van 's morgens al een stralende dag te worden.
Wisken komt toe met konijnenoortjes en heeft ook een staartje op haar rokje genaaid. Vanaf nu is ze dus een echte haas!!!!
Na de opwarming is het dan een plaatsje zoeken in de massa, Kristof staat redelijk vooraan, maar wij kiezen toch voor
een rustiger plekje zodat we rustig kunnen starten. En dat doen we, het tempo zit goed, niet te rap, ja dit kan ik wel
volhouden. In de eerste bergop moet ik zelfs iets trager lopen, maar het doet me goed.
Na een tijdje zet Wisken haar ipod op die aangesloten is op kleine boxen. Super!!!! En de muziek is op mijn ritme gemaakt.
Uiteraard hebben we veel bekijks, maar dat is goed want dat leidt mijn aandacht af en Wisken die tettert en tettert maar ondertussen.
Iedereen vindt de oortjes en het staartje dan ook fantastisch en de kilometerkes passeren toch vlotjes.
Maar dan.........de voorlaatste bergop is vreselijk, er staat dan ook een man met een hele grote hamer....................
en Wisken doet van alle pogingen om mij op te beuren, maar mijn benen doen erge pijn en ik doe niet meer wat ze zegt en ik
strompel vooruit. Gelukkig heb ik op dat moment niet meer gekeken hoe traag ik nog liep.
Een beetje verder gaat het nog steeds moeilijk, maar ik moet het moeilijk hebben nu krijg ik te horen. Komaan nog 4 km!!!!
Ik probeer niet te denken aan die 4 km, want in mijn ogen is het op dat moment nog ver. Dus ik denk: nog 1 keer het park rond en
de pleinen en ik ben binnen. Gelukkig helpt dat ook! Ik kan weer iets versnellen en Wisken blijft me maar aanmoedigen en zo lopen
we hand in hand de Grote Markt op. Amai, zoveel volk, maar ik kan er niet zo echt meer van genieten, want het enige wat ik denk is:
oef, ik ben er en ik wil dan ook zo rap mogelijk over de matten zijn. Ik heb het gedaan!!!!!!
't Was zwaar, maar heb er toch van genoten en wil vanaf nu alleen maar beter doen.
Ze zijn in het park nog niet van mij vanaf!!!!!!!!!!!!!
Ik wil toch wel iedereen bedanken: Jan in de eerste plaats voor de trainingen en de vele tips en uiteraard toch ook wel het geduld
en ook om op eenzame momenten mijn laatste stuk van de training af te werken.
Alle SVSers, voor de tot nu al toffe trainingen, de ontspannende babbels, de tips en de vele bemoedigende woorden. ik heb de juiste
club gekozen met mensen met een gouden hart. Bedankt ook voor de goede raad.
Ook Kristof moet ik toch ook wel bedanken, die er toch in gelooft dat ik het allemaal kan en me stimuleert als ik eens minder zin heb
om te trainen. Dus daarom: nen dikken merci.
Ik ga het nu een week of drie wat rustiger doen, maar nadien vlieg ik er terug met volle moed in en wie weet krijg ik dan ook weer
de zin om voor iets nieuws te trainen.
Helga"
Kristof liep een persoonlijk record op de halve marathon met een tijd van 1u36min.
Arnaud presteerde heel goed, schatte blijkbaar het parcours goed in want hij finishte op 2u. Proficiat hoor!
Hier enkele sfeerbeelden:
Kristof liep een persoonlijk record op de halve marathon met een tijd van 1u36min.
Arnaud presteerde heel goed, schatte blijkbaar het parcours goed in want hij finishte op 2u. Proficiat hoor!
Hier enkele sfeerbeelden:
